Greyfriars Kirkyard – Edinburgh

Welkom bij een van de eerste duo-blogs die we hier plaatsen. Omdat deze over de Greyfriars Kirkyard in Edinburgh gaat, een plek die bol staat van lugubere historie. Én omdat het een plek is waar we allebei afzonderlijk geweest zijn, op verschillende gelegenheden. Ondanks dat we elkaar wel hebben ingelicht bleken we toch in al onze kosmische verbondenheid bijna dezelfde foto’s gemaakt te hebben. Dus wat volgt is Lielo’s verhaal, met her en der een bemoeienis van Yvonne. Veel leesplezier!

A very Scottish Christmas!

Mijn pa wilde dit jaar echt ‘uitpakken’ met kerst. Daarom kregen mijn ma en ik onder als verrassing een 3-daags tripje naar Edinburgh cadeau. Alles was al geregeld: de vlucht, het hotel…dinsdag zouden we vertrekken vanaf Schiphol. Wat een leuke en lieve verrassing.

Ik weet dat Schotland de plek is waar mijn moeder echt gelukkig is, ze is er inmiddels al 5 keer geweest in de afgelopen jaren. En nu kon ze mij daar alle mooie plekjes laten zien!

Ghosthunting

Pa had ook voor het uitzoeken van een leuk hotel gezorgd aan Grassmarket, midden in het centrum en 5 minuten lopen van de kerstmarkt. Bij aankomst in het hotel wilden we eerst uitzoeken wat we allemaal wilden gaan zien en doen in de 3 dagen die we in Edinburgh hadden. Naast een bezoekje aan het kasteel, Dean Village (een klein dorpje vlakbij Edinburgh) en de kerstmarkt, wilde ik natuurlijk ook even kijken of er nog wat te ‘ghosthunten’ viel in Edinburgh! Op de kaart die we hadden gekregen zag ik dat ons hotel maar 5 minuten van de beroemde Greyfriars Kirkyard begraafplaats af lag!

We hadden nog niets gepland staan om te doen voor de volgende ochtend. Dus een wandeling morgen vroeg in de ochtend over deze begraafplaats leek ons een perfecte manier om even rustig wakker te worden.

Een schoonmaak-sneeuwpop

Die ochtend daarna, toen de hele stad nog in een diepe slaap was, gingen we op pad. Bij aankomst bij de beroemde begraafplaats leek het wat minder ‘uitgestorven’ dan verwacht. Het eerste wat ik zag was een vrouw gekleed in een sneeuwpoppen-onesie die afval aan het ruimen was op en rond de begraafplaats. Best een gek gezicht! Hartelijk lachend zei ze ons gedag en vroeg wat ons zo vroeg in de morgen naar de begraafplaats bracht (en wat brengt jou in een sneeuwpoppen-pyjama zo vroeg in de morgen hier…? schoot er even door mijn hoofd).

Ze vertelde ons dat ze er voor zorgde dat de begraafplaats netjes bleef en voor een vrolijke noot om mensen te begroeten! Ook vertelde ze wat over welke beroemde mensen hier op deze plek begraven lagen.

Inbraak 1 van Yvonne: Toen Lielo vertelde over de sneeuwpopvrouw riep ik heel enthousiast ‘WAT DACHT JE VAN DIE MOESTUINTJES?’. Bijna exact een jaar eerder stond ik op dezelfde plek, maar verwonderde ik me over het feit dat iemand (ik weet nog steeds niet wie) het een goed idee vond om groenten te verbouwen op een heuvel die letterlijk bol staat van de lijken.

Speciale graven

Een van de personen die op Greyfriars Kirkyard begraven ligt, was een nachtwaker genaamd John Gray. En hij zorgde daarmee voor een heel bijzonder verhaal. Zijn hondje Bobby bleef na zijn overlijden namelijk waken bij zijn graf. De hond bleef dit, zo gaat het verhaal, trouw doen tot hij veertien jaar later in 1872 zelf overleed. Bobby werd door veel mensen op klokslag één uur ’s middags gezien wanneer hij naar het koffiehuis ging en daar zijn middaghapje van de eigenaar kreeg. Bovendien werd de licentie (een voorloper van hondenbelasting) betaald door de provoost van Edinburgh, Sir William Chambers, die een groot dierenliefhebber was.

Bobby mocht helaas niet naast zijn baas begraven worden, maar werd zo dichtbij mogelijk begraven. Net binnen de poort van de begraafplaats. Een bronzen standbeeldje ter ere van Bobby, geprezen om zijn loyaliteit, staat vlak bij Greyfriars Place. Voor het voormalige koffiehuis, nu een pub genaamd naar het hondje; Greyfriars Bobby’s Bar. De begraafplaats ligt er direct achter.

Het beeldje van het beroemde hondje Bobby. Mensen zeggen dat het geluk brengt om hem over zijn neus te aaien, maar dit werd sterk afgeraden om verdere schade aan het beeldje te voorkomen.

Bloody MacKenzie en Harry Potter

Iets verder komen we aan bij een afgeschermd stukje, wat bekend staat als the Covenanters Prison. Je kunt hier niet zomaar naar binnen, maar Yvonne is hier wel geweest met een ghost tour. Daarnaast vind je het graf van een bekende ‘koninklijke beul’ genaamd George ‘bloody’ Mackenzie. Later schrijft Yvonne meer over deze spookachtige kant van de begraafplaats.

Gezegd wordt dat J.K. Rowling, de schrijfster van de bekende Harry Potter reeks, hier haar inspiratie vandaan haalde voor de namen in haar boeken. Waaronder het graf van Thomas Riddell, die van ‘Hij Die Niet Genoemd Mag Worden’, Voldemort (echte naam Tom Riddle).

Inbraak 2 van Yvonne: Na wat zoeken is het graf van Thomas Riddell te vinden. Je kunt ook gewoon de hordes gratis Harry Potter tours volgen, dan kom je er vanzelf. Het verhaal gaat dat Hogwarts ook gebaseerd is op Edinburgh Castle, dat goed te zien is vanaf de begraafplaats.

We zeiden ze sneeuwpoppen-mevrouw gedag en liepen een rondje over de begraafplaats. Het is niet erg groot en de graven zijn oud en wat vervallen. Maar na een paar minuten rondstruinen kwam we al snel bij een graf wat ik er interessant uit vond zien. Overal op internet lees je verhalen over hoe Greyfriars Kirkyard bekend staat als ‘most haunted area in Edinburgh’. En met zoveel beroemde beulen en moordenaars begin je deze verhalen steeds meer te geloven.

Hoe dan ook is deze oude begraafplaats een bezoek waard!