Alles heeft een verleden

Alles heeft een verleden. En dit is een klein stukje van het mijne.

Herinneringen zijn een raar iets. Zeker als je een kind bent met een oneindige verbeelding. Dan weet je als volwassene eigenlijk niet meer wat je nu gedroomd had en wat de werkelijkheid was. Heeft ook wel weer iets, als je het mij vraagt.

Nu is mijn herinnering zo: ik was een beetje een vreemd kind. Mijn ouders zullen zeggen dat het wel meeviel, maar ze weten nu eenmaal niet beter dan de kinderen die ze hebben gekregen. Het eerste voorbeeld is denk ik mijn voorliefde voor trollen. Wie op het briljante cadeau is gekomen weet ik niet meer precies, maar sinds mijn vierde verjaardag waren mijn trol en ik onafscheidelijk. En van trollen ging dat verder naar heksen, vampiers, zombies, weerwolven. Ik leefde net als veel kinderen in een sprookjeswereld, maar die van mij bestond uit donkere bossen met aardse wezens en dikke mist.

Daarna kwamen de spookhuizen. De griezelboeken. De horrorfilms. De true crime documentaires. De krantenknipsels. Op het kleine tv’tje in mijn slaapkamer keek ik afleveringen van Peter R. de Vries terwijl mijn ouders dachten dat ik sliep. Ik kocht tweedehands boeken over moordenaars, anatomie, forensische wetenschap, legendes, spoken. Mijn planken vulden zich met obscure zaken en in mijn hoofd kwam er een steeds grotere honger naar meer. Als het maar donker was, of iets vreemds waar ik nog nooit over gehoord had.

Die boekenplanken zijn er nog steeds, de honger voelt intussen anders, maar is niet minder geworden. Als ik ergens ben waar een bloederig verleden sluimert, wil ik er alles over weten. Het is dat ik een enorme schijterd ben die veel waarde hecht aan regels, anders zou ik het liefst door oude psychiatrische instellingen kruipen, verlaten pretparken ontdekken en diepe donkere bossen induiken.

Voordat ik op dat punt ben, wil ik in ieder geval alvast alle bijzondere plekken met jullie delen die ik heb bezocht. Sommige plekken zijn misschien bekend, andere minder, maar ze zijn allemaal uitgekozen met een fascinatie voor het ongewone. Een stukje van de kleine Yvonne die nog steeds het grootste deel van mij in beslag neemt, en waar ik jullie graag kennis mee wil laten maken door middel van de verhalen die ik hier met jullie zal delen.

– Yvonne