Halloween – Californië

This is Halloween

Zoals jullie hier al konden lezen, word ik nogal enthousiast van het hele Halloween-gebeuren. Mensen die me kennen weten dat al lang, en Halloween vieren bij de oorsprong moest er ooit van komen. Met het plannen van de reis wist ik in ieder geval één ding zeker: het maakte me niet uit waar we heen zouden gaan, als we er maar op 31 oktober zouden zijn.

Nu leek Los Angeles bij uitstek de plek waar Halloween groots aangepakt zou worden, iets met Hollywood, sets en films enzo. Ik keek uit naar heftig versierde huizen, overal jack-o’-lanterns en griezelig geklede kinderen die door de straten zouden rennen. Dat was de droom, al vanaf dat ik klein was.

Halloweenbeetjeteleurgesteld

Sta je dan, in het beloofde land. Zonnig, want je bent in LA. En zelfs in de ‘meest versierde buurt’ is maar een enkel skeletje te vinden. Misschien ben ik wat naïef om te denken dat alles zo is op televisie, maar dit was bijna het tegenovergestelde. Je zou verwachten dat juist in het hartje van de filmwereld, de stad waar ‘alles nep’ is, Halloween een groot ding zou zijn. Maar buiten wat tuin versieringen is het bijna net zoals bij ons. Grote, aangeklede thema-avonden waar je voor moet betalen in pretparken, haunted mazes en her en der wat skeletten voor de deur.

De bekende pompoenlantaarns zijn we nog wel tegen gekomen, maar dat was na hard zoeken én stiekem vooral ook in de buurt van eerder genoemde attracties. Nu moet ik heel eerlijk bekennen dat we niet op dé Halloween-avond de straat op zijn gegaan, dus misschien vertekent dat het beeld een beetje. Maar dan nog had ik gehoopt op lichtshows en mensen die hun tuin hadden verbouwd tot zombie-apocalypse. Maar veel verder dan wat plastic feestwinkel-attributen leek het niet gekomen.

Hallowinkels (ja, de woordgrappen gaan gewoon door).

Om nog heel even door te gaan in de teleurstelling: de winkels. Waarschijnlijk bestaat er in mijn hoofd de perfecte Halloweenwereld waarin iedereen zijn best doet om er zo eng mogelijk uit te zien, zoals de Halloweenfans in mijn vriendenkring graag doen (shoutout naar Pieta). Maar net zoals vaker blijkt de film Mean Girls het bij het rechte eind te hebben. Winkels zoals Party City gaan vooral heel lekker op de korte, strakke pakjes die dan in de verte moeten refereren aan een of ander popcultuur-fenomeen. Niet mijn bakkie thee. Ik was zelf op zoek naar een wit schortje voor mijn Magenta outfit (Rocky Horror Picture Show) die ik aan wilde doen naar the Winchester Mystery House op Halloween. Nergens te vinden. En ik heb écht heel hard gezocht tussen de latex soldatenjurkjes en sexy Pikachu pakken.

Halloweenbeetjebeterewinkel

Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als een ‘year-round’ Halloweenwinkel, en in LA is dat Halloween Town. Eigenlijk is het niet eens één winkel, maar zijn het er zelfs drie! Twee winkels voor kostuums (voor kinderen en volwassenen) en één met props en aankleding. Helaas hing bij deze winkels een heel groot bord waarop expliciet verboden werd om te fotograferen, dus moeten jullie het voor nu even doen met deze foto’s van de etalage.

Halloween Town was wel echt een verademing. Terwijl ik stond te twijfelen bij de siliconen nepwonden, was er ook genoeg te zien voor Thomas. Vooral de winkel met props en spullen sprong er enorm uit. Tussen de animatronic poppen en special effects was de winkel zelf ook heel mooi vormgegeven, alsof er een spookhuis binnenin de winkel was. Ik heb Thomas weten te overtuigen dat hij toch wel stiekem een foto kon maken van de spooky ‘woonkamer’ waar allerlei bijzondere spullen lagen, maar helaas heeft manlief per ongeluk zijn hele cloud met foto’s gewist toen we thuis kwamen. Dan moeten jullie het maar doen met mijn woord, en als je me een beetje kent weet je dat ik hier niet over zou liegen.

Halloween Town ligt trouwens in een van de leukste buurten van Los Angeles, Burbank. Thomas en ik zijn er een beetje verliefd op geworden toen we er waren, maar daar kom ik in een ander blog nog op terug!

Halloween avond

De dag voor Halloween maakten we een korte stop in Morro Bay en Monterey (beide twee prachtige kustplaatsen) waar we tevergeefs nog een paar Party City winkels en Hot Topics bezochten op zoek naar een leuk kostuum. Uiteindelijk ben ik maar gegaan voor de ‘ik heb een hele heftige jetlag’-look door oogschaduw van de 7 Eleven onder mijn ogen te smeren, al rijdend in een cabrio. Niet mijn beste Halloween-moment, maar we hadden op zich best een vol programma dus ik vergeef het mezelf.

Halloweenanderkeertje

Misschien was Halloween niet helemaal wat ik had gehoopt, misschien was het niet de juiste locatie. Toch weigert mijn kleine Wednesday Addam hartje te geloven dat de TV liegt en wil ik er dan ook mijn missie van maken om een keer écht goed Halloween te vieren in de VS. Niet op z’n carnavals met heel veel bier en nietsverhullende kostuums, maar met van die enge Pet Sematary dierenmaskers. In Salem, of New Orleans. En als het zelfs daar niet lukt kan ik me er in berusten dat ik er dan thuis maar het beste van moet maken. Maar tot die tijd mogen jullie me officieel Halloweenhunter noemen!

Dan hier nog wat foto’s waarop wat flintertjes Halloween te zien zijn. En dan nu maar weer aftellen! Nog maar 8 maanden te gaan…

Pompoenen voor de deur in San Francisco.