Hollywood Crimescenes & Filmlocaties
Tundundundun, tundundundun, tundundundun, tundundundun. Tudududududuuuuuuuuuuuh tudududuhduh duh duhduduuuuh….. Herken je het al? Dat is natuurlijk de themesong van Beverly Hills 902010! Als afsluiter van de Californië blogreeks nemen we jullie mee naar de creme de la creme, Hollywood baby!
Zoals jullie al eerder konden lezen was een van mijn grote wensen om door Beverly Hills te rijden in een tourbusje van Dearly Departed om te horen over dood, verderf en drama in het land van de sterren. De true crime tour liepen we helaas al eerder mis, maar gelukkig konden we een kaart op de kop tikken met locaties van beruchte plaats delicten (geen idee of dat het meervoud is van plaats delict, maar we doen het er maar mee).
True crime tourisme
Dat blijft iets raars. Zeker om uit te leggen aan andere mensen denk ik. Het is namelijk niet zo dat ik daar met mijn tong uit mijn mond ga staan poseren voor een plek waar mensen op een gruwelijke manier om het leven zijn gekomen. Er zijn genoeg mensen die dat doen, maar daar kan ik niet bij met mijn hoofd.
En waarom dan toch naar die plekken toe? Want wat heeft het voor meerwaarde? Het gekke is dat voor de filmlocaties en de crime scenes eigenlijk hetzelfde geldt, maar op een andere manier: het wordt dan ineens ‘echt’. Al mijn hele leven lees ik over misdaden en het blijven toch altijd verhalen. Ook al ken je alle details, heb je foto’s gezien, video’s van de mensen die betrokken waren… het is allemaal zo ver weg. Totdat je voor het huis staat, dan daalt het besef ineens heel snel in. Het is geschiedenis, het is de realisatie dat hier iets plaats heeft gevonden dat de wereld voor een deel op zijn kop heeft gezet.
Gek is dat, want als ik op het mediapark ben denk ik niet aan Pim Fortuyn. Als ik in de Beekse Bergen was dacht ik nooit aan de moord op Susanne Pakosch. Dat zijn plekken die in mijn leven hele andere associaties hebben die sterker zijn dan dit. Los Angeles ken ik alleen uit de verhalen, over O.J. Simpson, de Hillside Stranglers, de Menendez Brothers, de Manson moorden. Allemaal plekken die ik duizend keer voorbij heb zien komen in documentaires, boeken en foto’s die een groot deel van mijn leven in beslag hebben genomen. En dan sta je daar ineens, op de locatie waar je zoveel over gelezen hebt.
Lights, camera, action
Datzelfde geldt ook voor de filmlocaties in Hollywood. Voor de één zal het speciaal zijn om de walk of fame te bezoeken, een ander verlangt naar dat ene café uit zijn of haar lievelingsfilm. Mijn enige filmlocatie die ik per se moest bezoeken was er eentje uit de koker van mijn favoriete regisseur, David Lynch. En dus gingen we na zonsondergang omhoog in de Hollywood Hills… naar Mulholland Drive.
Gelukkig viel er meer te halen dan alleen maar een foto van een naambordje met de titel van één van mijn favoriete films. Het uitzicht was al filmisch op zichzelf. Tussen de bergen kijk je uit over de stad die bruist en gloeit. De hectiek van Los Angeles krioelt mooi onder je voeten als je in alle rust de heuvels opzoekt. Zelfs als je niks met David Lynch hebt is Mulholland Drive wel een bezoekje waard.
Look closer
Geheel toevallig kwam ik achter nog een huis in Hollywood dat ik intussen wel kan dromen. Grappig, want hoe vaak ik deze film ook gezien heb, in mijn hoofd was LA de laatste plek waar dit gefilmd zou zijn. Als je American Beauty net zoals ik bijna uit je hoofd kent, weet je dat dit huis bijna niets veranderd is.
Hoewel Kevin Spacey een nare klootzak eerste klas blijkt te zijn, heeft deze film nog altijd een speciale plek in mijn hart. Mooi om daar nog even letterlijk stil bij te staan op de laatste dag van onze reis.
City of Stars
Nog zo’n plek die ik voor altijd zal associëren met een film…Griffith observatory. Een toeristische trekpleister op zich, maar voor mij onlosmakelijk verbonden met La La Land. Een film die voor mij bitterzoet is, omdat ik hem voor het eerst zag toen ik op een dieptepunt zat. Ik kon werkelijk niets positiefs ontdekken in het verhaal.
Een paar jaar later is dat heel anders en ben ik dol op de bijzondere musical die zich helemaal afspeelt in LA. En Griffith Observatory vormt een magisch middelpunt in de film. Al moet ik wel zeggen dat ik Thomas toch echt leuker vind dan Ryan Gosling (sorry Roxan)…
Lees je nog mee? Fijn!
Kunnen we nu over naar de orde van de dag: geen echte plekken in een fictief verhaal, maar echte plekken met een echte geschiedenis. En die geschiedenis is helaas niet rooskleurig.
Menendez House
Een stop op onze route is het huis van de Menendez broers. In 1989 werden José en Kitty Menendez om het leven gebracht in hun huis in Beverly Hills. Hun zoons Lyle en Erik Menendez beweerden ten tijde van de moorden naar de film te zijn geweest. In de maanden na de moorden begonnen de broers enorm met geld te smijten, waardoor ze in het vizier kwamen van de politie.
Uiteindelijk bekende Erik aan zijn psycholoog dat hij samen met zijn broer zijn ouders had vermoord. In maart 1990 werden de broers gearresteerd voor de dubbele moord. Een paar jaar daarna volgde het proces, dat werd uitgezonden op TV. Voor ons klinkt het raar, maar in Amerika worden rechtszaken opgenomen en mogen ze worden uitgezonden (looking at you, O.J.). Tijdens de zaak werd geopperd dat de broers jarenlang misbruikt en mishandeld zouden zijn door hun ouders. Wat de reden ook was, Lyle en Erik werden schuldig bevonden voor de moorden en kregen levenslang zonder kans op vervroegde vrijlating.
Vlak na de moorden verlieten Lyle en Erik hun ouderlijk huis en verkasten ze naar een andere woning. Het huis in Beverly Hills lieten ze leegstaan totdat ze werden opgepakt. En dat is precies het huis waar wij heel kort even langs zijn gereden.
Het huis waar de moorden plaatsvonden staat er nog steeds en wordt gewoon bewoond. Het kan bijna niet anders dan dat de bewoners weten wat er zich heeft afgespeeld, want zodra je het adres opzoekt kom je uit bij alle verhalen over de Menendez broers. Maar goed, wie weet hebben ze een goede deal gekregen van de makelaar en wie wil er nu niet voor een prikkie in een moordhuis wonen?
LaBianca House
Zeg je moord, sekte en Los Angeles dan komt er maar één naam omhoog: Charles Manson. Oke, oke, misschien ook L. Ron Hubbard, maar daar komen we later wel op terug. De Manson moorden zijn misschien wel de beroemdste moorden ter wereld en LA was het toneel van hun deze gewelddadige sekteleden. Bijna iedereen die iets van true crime weet, weet precies wat er zich heeft afgespeeld bij het huis van Sharon Tate in 1969. Zes mensen kwamen om het leven door een zinloze aanval van Tex Watson, Susan Atkins en Linda Kasabian. Allemaal in opdracht van hun leider Charles Manson.
Maar wat vaak vergeten wordt is dat er nog een gezin vermoord werd door hetzelfde clubje. De dag na de moorden bij het huis van Sharon Tate en Roman Polanski, nam Charles Manson de groep mee naar een ander adres om ‘het beter te doen’. Dat huis staat aan Waverly Drive in Los Angeles, en werd in die tijd bewoond door Leno en Rosemary LaBianca. In dit huis ging Charles Manson zelf mee naar binnen, maar het vuile werk liet hij opknappen door Tex Watson, Patricia Krenwinkle en Leslie van Houten.
De LaBiancas overleefden deze avond niet. Op hun muur werd in bloed de inmiddels beruchte tekst ‘Haelter Skelter’ geschreven. Een verwijzing naar de rassenoorlog die Manson wilde starten aan de hand van een boodschap die hij hoorde in the White Album van the Beatles.
Nieuwe bewoner
Net als het huis van de Menendez familie, staat het LaBianca huis er ook nog steeds in vrijwel dezelfde vorm als ten tijde van de moorden. Je kunt er niet veel van zien als je er langs komt, maar het idee dat op de plek waar wij waren ooit een auto stond met een manische Charles Manson die zijn volgelingen de oprijlaan op stuurde, bezorgt me nog steeds de rillingen.
Het huis stond een klein jaar na ons bezoek te koop voor ruim 1,8 miljoen dollar. Wie koopt er nu zo’n huis, zou je denken? Nou, het blijkt dat Zak Bagans kennelijk niet genoeg heeft aan zijn rariteitenkabinet in Las Vegas, dus de beste man heeft het huis gekocht. Nu maar hopen dat hij het respect op kan brengen voor de slachtoffers en hun familie om dit huis niet compleet uit te melken. Maar met Bagans weet je het nooit. Ik ben in ieder geval blij dat wij het huis nog hebben kunnen zien voordat het in een moordkermis is veranderd.
Gratis bonus engerds
Oké, het is dan geen bloederige moordlocatie, maar ik denk dat we met zijn allen wel kunnen stellen dat er binnen de muren van de Scientologykerk niet veel pluis is. Geen idee waar ik het over heb? Dan raad ik je aan om een keer ‘Going Clear’ te kijken. En modern en schoon pand aan Hollywood Boulevard, maar van binnen vind je een van de engste en grootste sektes die de wereld rijk is.
In de verte hebben we ook nog het celebrity center gezien, maar daar heb ik geen foto van. En stiekem was ik hier al een beetje bang dat ik ineens in mijn kraag gevat zou worden. Misschien werd het ook wel echt tijd om naar huis te gaan….
Oh help, nu ben je echt aan het einde gekomen van deze reeks! Maar vrees niet, er liggen nog genoeg dingen op de plank die iets dichter bij huis zijn. Wil je alvast verder dromen van Los Angeles en wat er allemaal te vinden is? Dan heb ik hier nog een kaartje voor je.
