Rhyolite Ghost Town
Ghost town hattrick
Bijna waren we op het punt dat ik Thomas écht niet meer meekreeg naar nog een spookstadje. ‘Vooruit, de allerlaatste dan’ zuchtte hij. Omdat het op de route lag. Na een teleurstellende toch door Death Valley kwamen we aan in ghost town nummer 3: Rhyolite, Nevada.
Even terugspoelen naar Death Valley. Ik weet niet wie ooit bedacht heeft dat die woestijn zo ontzettend gevaarlijk was, maar het enige waar ik daar dood aan zou gaan is de saaiheid. Alle horror-verhalen vooraf over ‘ECHT TANKEN HOOR, ANDERS GA JE DOOD’ en ondenkbare hitte bleken een luchtspiegeling DIE IK ZELFS NIET GEZIEN HEB DAAR. Maar goed, waarschijnlijk zaten we precies in het goede seizoen en we scheurden er in een uurtje doorheen.
En toen we eenmaal die su-per-gevaarlijke woestijn uit waren hadden we alleen nog Ryholite als stop voordat we helemaal los zouden gaan in Sin City.
Doods
Nog doder dan Death Valley zelf was het spookstadje. Allereerst reden we er bijna aan voorbij, omdat er maar een klein bordje staat en het valt niet per se heel erg op. Beige huizen tegen zandkleurige bergen springen nu eenmaal niet zo in het oog.
Opvallend, want ooit was Rhyolite een bruisende stad met ongeveer 8.000 inwoners. Het was zelfs de op twee na grootste stad van de staat Nevada. In 1906 was de stad voorzien van hotels, een school, drie ziekenhuizen en elektriciteit. Oh, en natuurlijk 56 saloons, want we hebben het wel over een goudzoekers. Er liep zelfs een spoorlijn door Rhyolite, waarvan het station nu nog zichtbaar is.
Maar veel geluk hadden ze niet in het stadje. Wellicht dat een bewoner een steentje uit Bodie had gestolen en het stadje daarmee vervloekt had? Wat het ook was, na 3 jaar raakte Rhyolite in een financiële crisis en begon het verval. Rond 1916 was de stad compleet verlaten en werd ook de stroom uitgeschakeld.
De meeste gebouwen verdwenen dan ook. Van de stad is nog maar een heel klein restant terug te zien. Als je er een oude foto naast legt is het haast niet te geloven dat dit ooit een bruisende gemeenschap geweest moet zijn.
Spookachtige kunst
Wat Rhyolite wél anders maakt dan de andere spooksteden die we hebben bezocht, is dat er een aantal opvallende kunstwerken te vinden zijn. Van een pixelachtige bakstenen naakte vrouw, tot spookachtige gewaden zonder inhoud.
De beeldhouwwerken zijn gemaakt door een aantal Belgische kunstenaars, die in de jaren ’80 naar het spookstadje waren getrokken. Deze kunstwerken staan er nog steeds en ze worden nu beheerd door het ‘Goldwell Open Air Museum’.
Weinig van over
Van de stad is weinig over, zowel in gebouwen als in verhalen. Als ik zoek naar meer informatie over Rhyolite kom ik niet veel verder dan de feiten over de gebouwen en jaartallen waarin de stad bestaan heeft. Jammer, want je zou toch denken dat ook deze stad het nodige gezien moet hebben in die tijd. Misschien komt het omdat de stad alles bij elkaar maar 3 jaar ‘echt’ geleefd heeft, en mensen vooral aan het werk waren.
Na Chemung Mine en Bodie voelt Rhyolite als een ‘ghost town light’. Ik denk dat als we de trip omgekeerd hadden gedaan, de ruïnes meer indruk hadden gemaakt. Voor veel mensen zal Rhyolite dan ook een prima trekpleister zijn, met schimmen uit het verleden en vervallen stenen. Je bent er snel doorheen, en het is vlakbij Vegas. Leuk om even langs te rijden, maar geen plek die je vast blijft houden.
Het voelt bijna gemeen om veel foto’s te delen van deze plek, omdat we daarmee bijna alles al prijs geven. Toch is het anders wanneer je er zelf staat, zo in de woestijn. Het is een speciale plek, maar gewoon niet de meest speciale. Een ander nadeel is dat alle gebouwen achter hekken staan, waardoor je ze alleen op een afstandje kunt bekijken. Dat zal vanwege de veiligheid zijn, maar maakt de ervaring nog wat minder.
Na een rondje spookrijden van Yvonne in de huurauto (want je kunt niet echt iemand doodrijden in een spookstad), kruipt Thomas weer achter het stuur. We hebben Death Valley overleefd, we zijn de spooksteden ontvlucht. Nu is het tijd voor het complete tegenovergestelde van al deze verlaten plekken: de kermis die Las Vegas heet.
